Bedankt voor uw bezoek aan Nature.com.U gebruikt een browserversie met beperkte CSS-ondersteuning.Voor de beste ervaring raden wij u aan een bijgewerkte browser te gebruiken (of de compatibiliteitsmodus in Internet Explorer uit te schakelen).Om voortdurende ondersteuning te garanderen, tonen we de site bovendien zonder stijlen en JavaScript.
Sliders met drie artikelen per dia.Gebruik de knoppen Vorige en Volgende om door de dia's te bladeren, of de knoppen op de schuifregelaar aan het einde om door elke dia te bladeren.
gerapporteerd over de elektrochemische stratificatie van niet-geleidend boor in dunnelaagboron.Dit unieke effect wordt bereikt door boor in bulk op te nemen in een metalen gaas dat elektrische geleiding induceert en ruimte opent voor boorproductie met deze haalbare strategie.Experimenten uitgevoerd met verschillende elektrolyten bieden een krachtig hulpmiddel voor het verkrijgen van boorvlokken met verschillende fasen met een dikte van ~3–6 nm.Het mechanisme van de elektrochemische eliminatie van boor wordt ook onthuld en besproken.De voorgestelde methode kan dus dienen als een nieuw hulpmiddel voor grootschalige productie van dunnelaagboren en de ontwikkeling van onderzoek met betrekking tot boren en hun potentiële toepassingen versnellen.
Tweedimensionale (2D) materialen hebben de afgelopen jaren veel belangstelling gekregen vanwege hun unieke eigenschappen, zoals elektrische geleidbaarheid of prominente actieve oppervlakken.De ontwikkeling van grafeenmaterialen heeft de aandacht gevestigd op andere 2D-materialen, dus nieuwe 2D-materialen worden uitgebreid onderzocht.Naast het bekende grafeen zijn de laatste tijd ook overgangsmetaaldichalcogeniden (TMD) zoals WS21, MoS22, MoSe3 en WSe4 intensief bestudeerd.Ondanks de bovengenoemde materialen, hexagonaal boornitride (hBN), zwarte fosfor en het onlangs succesvol geproduceerde boroneen.Onder hen trok boor veel aandacht als een van de jongste tweedimensionale systemen.Het is gelaagd zoals grafeen, maar vertoont interessante eigenschappen vanwege zijn anisotropie, polymorfisme en kristalstructuur.Bulkborium verschijnt als de basisbouwsteen in de B12-icosaëder, maar in B12 worden verschillende soorten boorkristallen gevormd door verschillende verbindings- en bindingsmethoden.Als gevolg hiervan zijn boorblokken meestal niet gelaagd zoals grafeen of grafiet, wat het proces van het verkrijgen van boor bemoeilijkt.Bovendien maken veel polymorfe vormen van borofeen (bijv. α, β, α1, pmmm) het nog complexer5.De verschillende stadia die tijdens de synthese worden bereikt, hebben rechtstreeks invloed op de eigenschappen van eggen.Daarom vereist de ontwikkeling van synthetische methoden die het mogelijk maken om fasespecifieke borocenen met grote laterale afmetingen en kleine vlokkendikte te verkrijgen momenteel diepgaand onderzoek.
Veel methoden voor het synthetiseren van 2D-materialen zijn gebaseerd op sonochemische processen waarbij bulkmaterialen in een oplosmiddel, meestal een organisch oplosmiddel, worden geplaatst en gedurende enkele uren worden gesoniceerd.Ranjan et al.6 exfolieerde met succes bulkborium tot borofeen met behulp van de hierboven beschreven methode.Ze bestudeerden een reeks organische oplosmiddelen (methanol, ethanol, isopropanol, aceton, DMF, DMSO) en toonden aan dat sonicatie-exfoliatie een eenvoudige methode is om grote en dunne boorvlokken te verkrijgen.Bovendien toonden ze aan dat de gemodificeerde Hummers-methode ook kan worden gebruikt om boor te exfoliëren.Vloeibare stratificatie is door anderen aangetoond: Lin et al.7 gebruikten kristallijn boor als bron voor het synthetiseren van laaglaagse β12-boreenplaten en gebruikten deze verder in op boren gebaseerde lithium-zwavelbatterijen, en Li et al.8 gedemonstreerde laaglaagse boroneenvellen..Het kan worden verkregen door sonochemische synthese en worden gebruikt als supercondensatorelektrode.Atomic Layer Deposition (ALD) is echter ook een van de bottom-up synthesemethoden voor boor.Mannix et al.9 hebben booratomen afgezet op een atomair zuivere zilverdrager.Deze aanpak maakt het mogelijk vellen ultrazuiver boroneen te verkrijgen, maar de productie van boroneen op laboratoriumschaal is ernstig beperkt vanwege de zware procesomstandigheden (ultrahoog vacuüm).Daarom is het van cruciaal belang om nieuwe efficiënte strategieën te ontwikkelen voor de productie van boroneen, het groei-/stratificatiemechanisme uit te leggen en vervolgens een nauwkeurige theoretische analyse uit te voeren van de eigenschappen ervan, zoals polymorfisme, elektrische en thermische overdracht.H.Liu et al.10 besprak en verklaarde het mechanisme van boorgroei op Cu(111)-substraten.Het bleek dat booratomen de neiging hebben om dichte 2D-clusters te vormen op basis van driehoekige eenheden, en dat de vormingsenergie gestaag afneemt naarmate de clustergrootte toeneemt, wat suggereert dat 2D-boorclusters op kopersubstraten voor onbepaalde tijd kunnen groeien.Een meer gedetailleerde analyse van tweedimensionale boorplaten wordt gepresenteerd door D. Li et al.11, waar diverse substraten worden beschreven en mogelijke toepassingen worden besproken.Er wordt duidelijk aangegeven dat er enkele discrepanties bestaan ​​tussen theoretische berekeningen en experimentele resultaten.Daarom zijn theoretische berekeningen nodig om de eigenschappen en mechanismen van boorgroei volledig te begrijpen.Eén manier om dit doel te bereiken is het gebruik van eenvoudig plakband om boor te verwijderen, maar dit is nog te klein om de basiseigenschappen te onderzoeken en de praktische toepassing ervan te wijzigen12.
Een veelbelovende manier om 2D-materialen uit bulkmaterialen te pellen is elektrochemisch afpellen.Hier bestaat één van de elektroden uit bulkmateriaal.Over het algemeen zijn verbindingen die doorgaans worden geëxfolieerd door elektrochemische methoden, zeer geleidend.Ze zijn verkrijgbaar als gecomprimeerde sticks of tabletten.Grafiet kan op deze manier met succes worden geëxfolieerd vanwege de hoge elektrische geleidbaarheid.Achi en zijn team14 hebben met succes grafiet geëxfolieerd door grafietstaven om te zetten in geperst grafiet in de aanwezigheid van een membraan dat wordt gebruikt om ontbinding van het bulkmateriaal te voorkomen.Andere volumineuze laminaten worden op een vergelijkbare manier met succes geëxfolieerd, bijvoorbeeld met behulp van Janus15 elektrochemische delaminatie.Op dezelfde manier wordt gelaagde zwarte fosfor elektrochemisch gestratificeerd, waarbij zure elektrolytionen door de aangelegde spanning in de ruimte tussen de lagen diffunderen.Helaas kan dezelfde aanpak niet eenvoudigweg worden toegepast op de stratificatie van boor tot borofeen vanwege de lage elektrische geleidbaarheid van het bulkmateriaal.Maar wat gebeurt er als los boorpoeder wordt opgenomen in een metalen gaas (nikkel-nikkel of koper-koper) dat als elektrode wordt gebruikt?Is het mogelijk om de geleidbaarheid van boor te induceren, dat verder elektrochemisch kan worden gesplitst als een gelaagd systeem van elektrische geleiders?Wat is de fase van het ontwikkelde laaglaagboroneen?
In deze studie beantwoorden we deze vragen en laten we zien dat deze eenvoudige strategie een nieuwe algemene benadering biedt voor het vervaardigen van dunne boren, zoals weergegeven in figuur 1.
Lithiumchloride (LiCl, 99,0%, CAS: 7447-41-8) en boorpoeder (B, CAS: 7440-42-8) werden gekocht bij Sigma Aldrich (VS).Natriumsulfaat (Na2SO4, ≥ 99,0%, CAS: 7757-82-6) geleverd door Chempur (Polen).Er werd dimethylsulfoxide (DMSO, CAS: 67-68-5) van Karpinex (Polen) gebruikt.
Atoomkrachtmicroscopie (AFM MultiMode 8 (Bruker)) geeft informatie over de dikte en roostergrootte van het gelaagde materiaal.Transmissie-elektronenmicroscopie met hoge resolutie (HR-TEM) werd uitgevoerd met behulp van een FEI Tecnai F20-microscoop bij een versnellingsspanning van 200 kV.Atoomabsorptiespectroscopie (AAS)-analyse werd uitgevoerd met behulp van een Hitachi Zeeman gepolariseerde atomaire absorptiespectrofotometer en een vlamvernevelaar om de migratie van metaalionen naar de oplossing tijdens elektrochemische exfoliatie te bepalen.Het zetapotentieel van het bulkborium werd gemeten en uitgevoerd op een Zeta Sizer (ZS Nano ZEN 3600, Malvern) om het oppervlaktepotentieel van het bulkborium te bepalen.De chemische samenstelling en relatieve atoompercentages van het oppervlak van de monsters werden bestudeerd met behulp van röntgenfoto-elektronenspectroscopie (XPS).De metingen werden uitgevoerd met behulp van Mg Ka-straling (hν = 1253,6 eV) in het PREVAC-systeem (Polen) uitgerust met een Scienta SES 2002 elektronenenergieanalysator (Zweden) die werkt met een constante uitgezonden energie (Ep = 50 eV).De analysekamer wordt geëvacueerd tot een druk lager dan 5 x 10-9 mbar.
Typisch wordt 0,1 g vrij stromend boorpoeder eerst met behulp van een hydraulische pers in een metalen gaasschijf (nikkel of koper) geperst.De schijf heeft een diameter van 15 mm.Voorbereide schijven worden gebruikt als elektroden.Er werden twee soorten elektrolyten gebruikt: (i) 1 M LiCl in DMSO en (ii) 1 M Na2SO4 in gedeïoniseerd water.Als hulpelektrode werd een platinadraad gebruikt.Het schematische diagram van het werkstation wordt getoond in figuur 1. Bij elektrochemisch strippen wordt een bepaalde stroom (1 A, 0,5 A of 0,1 A) aangelegd tussen de kathode en de anode.De duur van elk experiment is 1 uur.Daarna werd het supernatant verzameld, gecentrifugeerd bij 5000 rpm en verschillende keren (3-5 keer) gewassen met gedeïoniseerd water.
Verschillende parameters, zoals tijd en afstand tussen elektroden, beïnvloeden de morfologie van het eindproduct van elektrochemische scheiding.Hierbij onderzoeken we de invloed van het elektrolyt, de aangelegde stroom (1 A, 0,5 A en 0,1 A; spanning 30 V) en het type metalen rooster (Ni afhankelijk van de impactgrootte).Er werden twee verschillende elektrolyten getest: (i) 1 M lithiumchloride (LiCl) in dimethylsulfoxide (DMSO) en (ii) 1 M natriumsulfaat (Na2SO4) in gedeïoniseerd (DI) water.In het eerste geval zullen lithiumkationen (Li+) intercaleren tot boor, wat gepaard gaat met een negatieve lading in het proces.In het laatste geval zal het sulfaatanion (SO42-) intercaleren tot een positief geladen boor.
Aanvankelijk werd de werking van bovengenoemde elektrolyten getoond bij een stroomsterkte van 1 A. Het proces duurde 1 uur met respectievelijk twee soorten metalen roosters (Ni en Cu).Figuur 2 toont een atomaire krachtmicroscopie (AFM) afbeelding van het resulterende materiaal, en het overeenkomstige hoogteprofiel wordt getoond in figuur S1.Bovendien worden de hoogte en afmetingen van de bij elk experiment gemaakte vlokken weergegeven in Tabel 1. Blijkbaar is bij gebruik van Na2SO4 als elektrolyt de dikte van de vlokken veel minder bij gebruik van een koperen rooster.Vergeleken met vlokken die worden afgepeld in de aanwezigheid van een nikkeldrager, neemt de dikte ongeveer 5 keer af.Interessant genoeg was de grootteverdeling van de schubben vergelijkbaar.LiCl/DMSO was echter effectief in het exfoliërende proces waarbij gebruik werd gemaakt van beide metalen gaasjes, resulterend in 5-15 lagen boroceen, vergelijkbaar met andere exfoliërende vloeistoffen, resulterend in meerdere lagen boroceen7,8.Daarom zullen verdere onderzoeken de gedetailleerde structuur onthullen van monsters die in deze elektrolyt zijn gestratificeerd.
AFM-afbeeldingen van boroceenvellen na elektrochemische delaminatie in A Cu_Li+_1 A, B Cu_SO42−_1 A, C Ni_Li+_1 A en D Ni_SO42−_1 A.
De analyse werd uitgevoerd met behulp van transmissie-elektronenmicroscopie (TEM).Zoals weergegeven in figuur 3 is de bulkstructuur van boor kristallijn, zoals blijkt uit de TEM-beelden van zowel boor als gelaagd boor, evenals de overeenkomstige Fast Fourier Transform (FFT) en daaropvolgende Selected Area Electron Diffraction (SAED)-patronen.De belangrijkste verschillen tussen de monsters na het delaminatieproces zijn gemakkelijk te zien in de TEM-afbeeldingen, waar de d-afstanden scherper zijn en de afstanden veel korter (0,35-0,9 nm; tabel S2).Terwijl de op het kopergaas gefabriceerde monsters overeenkwamen met de β-rhomboëdrische structuur van boor8, waren de monsters vervaardigd met behulp van het nikkelgaaskwam overeen met de theoretische voorspellingen van de roosterparameters: β12 en χ317.Dit bewees dat de structuur van het boroceen kristallijn was, maar dat de dikte en kristalstructuur veranderden bij exfoliatie.Het toont echter duidelijk de afhankelijkheid aan van het gebruikte rooster (Cu of Ni) van de kristalliniteit van de resulterende boren.Voor Cu of Ni kan het respectievelijk eenkristal of polykristallijn zijn.Kristalmodificaties zijn ook gevonden bij andere exfoliatietechnieken18,19.In ons geval zijn de stap d en de uiteindelijke structuur sterk afhankelijk van het gebruikte type rooster (Ni, Cu).Er zijn significante variaties te vinden in de SAED-patronen, wat erop wijst dat onze methode leidt tot de vorming van meer uniforme kristalstructuren.Bovendien bewezen elementaire mapping (EDX) en STEM-beeldvorming dat het gefabriceerde 2D-materiaal bestond uit het element boor (Fig. S5).Voor een dieper begrip van de structuur is echter verder onderzoek naar de eigenschappen van kunstmatige borofenen vereist.In het bijzonder moet de analyse van boorranden worden voortgezet, omdat deze een cruciale rol spelen in de stabiliteit van het materiaal en de katalytische prestaties ervan20,21,22.
TEM-afbeeldingen van bulkboor A, B Cu_Li+_1 A en C Ni_Li+_1 A en overeenkomstige SAED-patronen (A', B', C');snelle Fourier-transformatie (FFT) invoeging in het TEM-beeld.
Röntgenfoto-elektronenspectroscopie (XPS) werd uitgevoerd om de mate van oxidatie van boorse-monsters te bepalen.Tijdens het verwarmen van de borofeenmonsters nam de boor-boriumverhouding toe van 6,97% naar 28,13% (Tabel S3).Ondertussen vindt de reductie van boorsuboxide (BO)-bindingen voornamelijk plaats als gevolg van de scheiding van oppervlakteoxiden en de omzetting van boorsuboxide in B2O3, zoals blijkt uit een verhoogde hoeveelheid B2O3 in de monsters.Op afb.S8 toont veranderingen in de bindingsverhouding van boor- en oxide-elementen bij verwarming.Het totale spectrum wordt getoond in Fig.S7.Uit tests bleek dat boroneen op het oppervlak oxideerde met een boor:oxide-verhouding van 1:1 vóór verwarming en 1,5:1 na verwarming.Zie Aanvullende informatie voor een meer gedetailleerde beschrijving van XPS.
Daaropvolgende experimenten werden uitgevoerd om het effect te testen van de stroom die tussen de elektroden werd aangelegd tijdens elektrochemische scheiding.De tests zijn uitgevoerd bij stromen van respectievelijk 0,5 A en 0,1 A in LiCl/DMSO.De resultaten van AFM-onderzoeken worden getoond in Fig. 4, en de overeenkomstige hoogteprofielen worden getoond in Fig.S2 en S3.Gezien het feit dat de dikte van een monolaag van borofeen ongeveer 0,4 nm bedraagt, in experimenten bij 0,5 A en de aanwezigheid van een koperen rooster, komen de dunste vlokken overeen met 5-11 borofeenlagen met laterale afmetingen van ongeveer 0,6-2,5 μm.Bovendien, in experimenten metnikkelroosters werden vlokken met een extreem kleine dikteverdeling (4,82–5,27 nm) verkregen.Interessant is dat boorvlokken verkregen met sonochemische methoden vergelijkbare vlokgroottes hebben in het bereik van 1,32–2,32 nm7 of 1,8–4,7 nm8.Bovendien is de elektrochemische afschilfering van grafeen voorgesteld door Achi et al.14 resulteerde in grotere vlokken (>30 µm), wat mogelijk verband houdt met de grootte van het uitgangsmateriaal.Grafeenvlokken zijn echter 2–7 nm dik.Vlokken met een meer uniforme grootte en hoogte kunnen worden verkregen door de aangelegde stroom te verminderen van 1 A naar 0,1 A. Het beheersen van deze belangrijke textuurparameter van 2D-materialen is dus een eenvoudige strategie.Opgemerkt moet worden dat de experimenten uitgevoerd op een nikkelrooster met een stroomsterkte van 0,1 A niet succesvol waren.Dit komt door de lage elektrische geleidbaarheid van nikkel in vergelijking met koper en de onvoldoende energie die nodig is om borofeen te vormen.TEM-analyse van Cu_Li+_0.5 A, Cu_Li+_0.1 A, Cu_SO42-_1 A, Ni_Li-_0.5 A en Ni_SO42-_1 A wordt respectievelijk getoond in Figuur S3 en Figuur S4.
Elektrochemische ablatie gevolgd door AFM-beeldvorming.(A) Cu_Li+_1A, (B) Cu_Li+_0,5A, (C) Cu_Li+_0,1A, (D) Ni_Li+_1A, (E) Ni_Li+_0,5A.
Hier stellen we ook een mogelijk mechanisme voor voor de stratificatie van een bulkboor in dunnelaagboren (Fig. 5).Aanvankelijk werd de bulkboor in het Cu/Ni-rooster gedrukt om geleiding in de elektrode te induceren, waardoor met succes een spanning werd aangelegd tussen de hulpelektrode (Pt-draad) en de werkelektrode.Hierdoor kunnen de ionen door de elektrolyt migreren en ingebed raken in het kathode/anodemateriaal, afhankelijk van de gebruikte elektrolyt.AAS-analyse toonde aan dat tijdens dit proces geen ionen uit het metalen gaas vrijkwamen (zie aanvullende informatie).toonde aan dat alleen ionen uit de elektrolyt in de boorstructuur kunnen doordringen.Het bulk commerciële boor dat in dit proces wordt gebruikt, wordt vaak "amorf boor" genoemd vanwege de willekeurige verdeling van primaire celeenheden, icosahedraal B12, die wordt verwarmd tot 1000 ° C om een ​​geordende β-rhomboëdrische structuur te vormen (Fig. S6). 25.Volgens de gegevens kunnen lithiumkationen in de eerste fase gemakkelijk in de boorstructuur worden geïntroduceerd en fragmenten van de B12-batterij afscheuren, waardoor uiteindelijk een tweedimensionale boroneenstructuur ontstaat met een zeer geordende structuur, zoals β-rhombohedra, β12 of χ3. , afhankelijk van de toegepaste stroom en degaasmateriaal.Om de affiniteit Li+ voor bulkborium en de sleutelrol ervan in het delaminatieproces te onthullen, werd het zeta-potentiaal (ZP) gemeten op -38 ± 3,5 mV (zie aanvullende informatie).De negatieve ZP-waarde voor bulkborium geeft aan dat intercalatie van positieve lithiumkationen efficiënter is dan andere ionen die in dit onderzoek zijn gebruikt (zoals SO42-).Dit verklaart ook de efficiëntere penetratie van Li+ in de boorstructuur, wat resulteert in een efficiëntere elektrochemische verwijdering.
Daarom hebben we een nieuwe methode ontwikkeld voor het verkrijgen van laaglaagboronen door elektrochemische stratificatie van boor met behulp van Cu/Ni-roosters in Li+/DMSO- en SO42-/H2O-oplossingen.Het lijkt ook output te geven in verschillende fasen, afhankelijk van de toegepaste stroom en het gebruikte elektriciteitsnet.Het mechanisme van het exfoliatieproces wordt ook voorgesteld en besproken.Er kan worden geconcludeerd dat op kwaliteit gecontroleerde laaglaagboroneen eenvoudig kan worden geproduceerd door een geschikt metalen gaas als boordrager te kiezen en de aangelegde stroom te optimaliseren, die verder kan worden gebruikt in fundamenteel onderzoek of praktische toepassingen.Belangrijker nog is dat dit de eerste succesvolle poging is tot elektrochemische stratificatie van boor.Er wordt aangenomen dat dit pad meestal kan worden gebruikt om niet-geleidende materialen in tweedimensionale vormen te exfoliëren.Er is echter een beter begrip van de structuur en eigenschappen van de gesynthetiseerde laaglaagboren nodig, evenals aanvullend onderzoek.
Datasets die tijdens het huidige onderzoek zijn gemaakt en/of geanalyseerd, zijn beschikbaar via de RepOD-repository, https://doi.org/10.18150/X5LWAN.
Desai, JA, Adhikari, N. en Kaul, AB Semiconductor WS2 schillen chemische efficiëntie en de toepassing ervan in additief vervaardigde grafeen-WS2-grafeen heterogestructureerde fotodiodes.RSC-voorschotten 9, 25805-25816.https://doi.org/10.1039/C9RA03644J (2019).
Li, L. et al.MoS2-delaminering onder invloed van een elektrisch veld.J. Legeringen.Vergelijken.862, 158551. https://doi.org/10.1016/J.JALLCOM.2020.158551 (2021).
Chen, X. et al.Vloeistoffase gelaagde 2D MoSe2-nanoplaten voor krachtige NO2-gassensor bij kamertemperatuur.Nanotechnologie 30, 445503. https://doi.org/10.1088/1361-6528/AB35EC (2019).
Yuan, L. et al.Een betrouwbare methode voor kwalitatieve mechanische delaminatie van grootschalige 2D-materialen.AIP Advances 6, 125201. https://doi.org/10.1063/1.4967967 (2016).
Ou, M. et al.De opkomst en evolutie van boor.Geavanceerde wetenschap.8, 2001 801. https://doi.org/10.1002/ADVS.202001801 (2021).
Ranjan, P. et al.Individuele eggen en hun hybriden.Geavanceerde alma mater.31:1-8.https://doi.org/10.1002/adma.201900353 (2019).
Lin, H. et al.Grootschalige productie van off-grid laaglaagse enkelvoudige wafers van β12-boreen als efficiënte elektrokatalysatoren voor lithium-zwavelbatterijen.SAU Nano 15, 17327–17336.https://doi.org/10.1021/acsnano.1c04961 (2021).
Lee, H. et al.Grootschalige productie van laaglaagse boorplaten en hun uitstekende supercapaciteitsprestaties door vloeistoffasescheiding.SAU Nano 12, 1262–1272.https://doi.org/10.1021/acsnano.7b07444 (2018).
Mannix, AJ Boriumsynthese: anisotrope tweedimensionale boorpolymorfen.Wetenschap 350 (2015), 1513-1516.https://doi.org/10.1126/science.aad1080 (1979).
Liu H., Gao J. en Zhao J. Van boorclusters tot 2D-boriumvellen op Cu (111)-oppervlakken: groeimechanisme en porievorming.de wetenschap.Verslag 3, 1–9.https://doi.org/10.1038/srep03238 (2013).
Lee, D. et al.Tweedimensionale boorplaten: structuur, groei, elektronische en thermische transporteigenschappen.Uitgebreide mogelijkheden.alma mater.30, 1904349. https://doi.org/10.1002/adfm.201904349 (2020).
Chahal, S. et al.Boren exfolieert door micromechanica.Geavanceerde alma mater.2102039(33), 1-13.https://doi.org/10.1002/adma.202102039 (2021).
Liu, F. et al.Synthese van grafeenmaterialen door elektrochemische exfoliatie: recente vooruitgang en toekomstig potentieel.Koolstofenergie 1, 173–199.https://doi.org/10.1002/CEY2.14 (2019).
Achi, TS et al.Schaalbare grafeen-nanosheets met hoge opbrengst, geproduceerd uit gecomprimeerd grafiet met behulp van elektrochemische stratificatie.de wetenschap.Rapport 8(1), 8. https://doi.org/10.1038/s41598-018-32741-3 (2018).
Fang, Y. et al.Janus elektrochemische delaminatie van tweedimensionale materialen.J. Alma mater.Chemisch.A. 7, 25691–25711.https://doi.org/10.1039/c9ta10487a (2019).
Ambrosi A., Sofer Z. en Pumera M. Elektrochemische delaminatie van gelaagde zwarte fosfor tot fosforeen.Angie.Chemisch.129, 10579-10581.https://doi.org/10.1002/ange.201705071 (2017).
Feng, B. et al.Experimentele implementatie van een tweedimensionale boorplaat.Nationale chemische stof.8, 563-568.https://doi.org/10.1038/nchem.2491 (2016).
Xie Z. et al.Tweedimensionaal boroneen: eigenschappen, bereiding en veelbelovende toepassingen.Onderzoek 2020, 1-23.https://doi.org/10.34133/2020/2624617 (2020).
Goh, X. et al.Nieuwe top-down synthese van ultradunne tweedimensionale boornanosheets voor beeldgestuurde multimodale kankertherapie.Geavanceerde alma mater.30, 1803031. https://doi.org/10.1002/ADMA.201803031 (2018).
Chang, Y., Zhai, P., Hou, J., Zhao, J., en Gao, J. Superieure HER- en OER-katalytische prestaties van seleniumvacatures in defect-ontworpen PtSe 2: van simulatie tot experiment.Alma mater van geavanceerde energie.12, 2102359. https://doi.org/10.1002/aenm.202102359 (2022).
Li, S. et al.Eliminatie van randelektronische en fonontoestanden van fosforeen-nanolinten door unieke randreconstructie.18 jaar jonger, 2105130. https://doi.org/10.1002/smll.202105130 (2022).
Zhang, Yu, et al.Universele zigzagreconstructie van gerimpelde α-fase monolagen en de daaruit voortvloeiende robuuste scheiding van ruimteladingen.Nanolet.21, 8095–8102.https://doi.org/10.1021/acs.nanolett.1c02461 (2021).
Lee, W. et al.Experimentele implementatie van honingraatboroneen.de wetenschap.stier.63, 282-286.https://doi.org/10.1016/J.SCIB.2018.02.006 (2018).
Taherian, R. Geleidbaarheidstheorie, geleidbaarheid.In op polymeren gebaseerde composieten: experimenten, modellering en toepassingen (Kausar, A. red.) 1–18 (Elsevier, Amsterdam, 2019).https://doi.org/10.1016/B978-0-12-812541-0.00001-X.
Gillespie, JS, Talley, P., Line, LE, Overman, KD, Synthese, B., Kohn, JAWF, Nye, GK, Gole, E., Laubengayer, V., Hurd, DT, Newkirk, AE, Hoard, JL, Johnston, HLN, Hersh, EC Kerr, J., Rossini, FD, Wagman, DD, Evans, WH, Levine, S., Jaffee, I. Newkirk en boranen.Toevoegen.chem.ser.65, 1112. https://pubs.acs.org/sharingguidelines (21 januari 2022).
Deze studie werd ondersteund door het National Science Center (Polen) onder subsidienr.OPUS21 (2021/41/B/ST5/03279).
Nikkelgaas is een soort industriële draadlapgemaakt van nikkeldraad.Het wordt gekenmerkt door zijn duurzaamheid, elektrische geleidbaarheid en weerstand tegen corrosie en roest.Vanwege zijn unieke eigenschappen wordt nikkeldraadgaas vaak gebruikt in toepassingen zoals filtratie, zeven en scheiding in industrieën zoals de lucht- en ruimtevaart-, chemische en voedselverwerking.Het is verkrijgbaar in verschillende maaswijdten en draaddiameters om aan verschillende vereisten te voldoen.