اکثر مردم از این موضوع بی اطلاع هستند، اما برخی از افراد به آن حساسیت دارندفلزات.بر اساس اطلاعات پیشینه منتشر شده در مقاله جدید، ده درصد از جمعیت آلمان به نیکل آلرژی دارند.
اما ایمپلنت های پزشکی از نیکل استفاده می کنند.آلیاژهای نیکل-تیتانیوم به طور فزاینده ای به عنوان موادی برای ایمپلنت های قلبی عروقی در روش های کم تهاجمی مورد استفاده قرار می گیرند و پس از کاشت، این آلیاژها به دلیل خوردگی مقادیر کمی نیکل آزاد می کنند.آیا این خطرناک است؟
گروهی از محققان از Jena، پروفسور Rettenmayr و دکتر Andreas Undis گزارش می دهند که سیم های ساخته شده از آلیاژ نیکل-تیتانیوم، حتی در مدت زمان طولانی، نیکل بسیار کمی از خود ساطع می کنند.دوره آزمایش برای رهاسازی فلز تنها چند روز است، همانطور که توسط دولت برای تأیید ایمپلنت پزشکی لازم است، اما تیم تحقیقاتی Jena رهاسازی نیکل را به مدت هشت ماه مشاهده کردند.
هدف این مطالعه یک سیم نازک ساخته شده از آلیاژ نیکل-تیتانیوم فوق الاستیک است که به عنوان مثال به شکل مسدود کننده استفاده می شود (اینها ایمپلنت های پزشکی هستند که برای ترمیم نقص سپتوم قلب استفاده می شوند).یک مسدود کننده معمولاً از دو سیم کوچک تشکیل شده استمش"چتر" به اندازه یک سکه یورو.ایمپلنت سوپرالاستیک را می توان به صورت مکانیکی به یک سیم نازک کشید و سپس می توان آن را در یک کاتتر قلبی قرار داد.Undisch گفت: "به این ترتیب، انسداد را می توان با یک روش کم تهاجمی قرار داد."در حالت ایده آل، ایمپلنت برای سال ها یا دهه ها در بیمار باقی می ماند.
مسدود کننده ساخته شده از آلیاژ نیکل-تیتانیوم.این ایمپلنت های پزشکی برای ترمیم سپتوم معیوب قلب استفاده می شوند.اعتبار: عکس: Jan-Peter Kasper/BSS.
Undis و دانشجوی دکترا Katarina Freiberg می خواستند بفهمند در این مدت چه اتفاقی برای سیم نیکل تیتانیوم افتاده است.آنها نمونه های سیم را با عملیات های مکانیکی و حرارتی مختلف در معرض آب فوق خالص قرار دادند.سپس آزادسازی نیکل را بر اساس فواصل زمانی از پیش تعیین شده آزمایش کردند.
Undish می گوید: «این اصلاً بی اهمیت نیست، زیرا غلظت فلز آزاد شده معمولاً در حد تشخیص است.»، موفق به ایجاد یک روش آزمایش قوی برای اندازه گیری فرآیند رهاسازی نیکل شد.
Undisch نتایج را خلاصه می کند: "به طور کلی، در روزها و هفته های اول، بسته به پیش تصفیه مواد، مقدار قابل توجهی نیکل می تواند آزاد شود."به گفته دانشمندان مواد، این به دلیل بار مکانیکی روی ایمپلنت در طول عمل است.«تغییر شکل لایه نازک اکسیدی را که مواد را می پوشاند از بین می برد.نتیجه افزایش اولیه استنیکلبهبود."نیکلی که هر روز از طریق غذا جذب می کنیم.
در Science 2.0، دانشمندان روزنامه نگار هستند، بدون تعصب سیاسی یا کنترل تحریری.ما به تنهایی نمی توانیم این کار را انجام دهیم، پس لطفا سهم خود را انجام دهید.
ما یک شرکت خبری علمی غیرانتفاعی با بخش 501(c)(3) هستیم که بیش از 300 میلیون نفر را آموزش می دهیم.
امروز می توانید کمک مالی بدون مالیات انجام دهید و کمک مالی شما 100٪ به برنامه های ما خواهد رفت، بدون حقوق یا دفتر.